دوشنبه 6 اسفند 1363؛ هزاروششصدوهجدهمین روز جنگ تحمیلی
اصغر نعمتی
28 بازدید
در تبادل آتش در دو طرف اروندرود، یگان‌های خودی ضمن خاموش‌کردن آتش دشمن و جلوگیری از فعالیت مهندسی آنها، تعدادی سنگر اجتماعی را منهدم کردند و تعدادی از افراد دشمن کشته و مجروح شدند. از نیروهای خودی نیز یک درجه‌دار و سیزده سرباز مجروح شدند.[1]
در درگیری در جبهه شرهانی (دهلران)، شش نفر مجروح شدند.[2]
با آتش دشمن در جبهه جنوب، یک نفر شهید و دو نفر مجروح شدند.[3]
در تبادل آتش در منطقه میمک (ایلام)، نیروهای ایران تلفات و ضایعاتی به دشمن وارد کردند. یک نفر شهید و پنج نفر مجروح شدند و به یک آمبولانس، یک قبضه آرپی‌جی۷ و سه قبضه تفنگ ژ۳ خساراتی وارد شد.[4]
از ساعت ۲۱:۳۰ تا ۲۲:۱۵ دشمن در منطقه سومار (کرمانشاه) به‌وسیله بلندگو تبلیغات روانی کرد.[5]
ساعت ۱۴، دشمن در منطقه قصرشیرین (کرمانشاه)، ضمن پخش ترانه‌های ایرانی از نیروهای ایرانی دعوت به پناهندگی کرد.[6]
از ساعت 11 تا 13، عراق منطقه سردشت (آذربایجان غربی) را زیر آتش قرار داد که با اجرای آتش متقابل مواجه و آتش آنها خاموش شد.[7]
براثر اصابت گلوله توپ دشمن به آبادان، به پنج خانه و پانزده مغازه در بازارچه استخر خساراتی وارد شد و یک فقره آتش‌سوزی رخ داد.[8]
براثر اصابت گلوله توپ دشمن، به مناطق گمرک، راه‌آهن، جزیره مینو و جاده کمربندی در خرمشهر خساراتی وارد شد و در جزیره مینو تعدادی درخت خرما آتش گرفت.[9]
در ساعت ۱۵:۳۰، یک فروند هواپیمای دشمن در منطقه مهران دیوار صوتی را شکست.[10]
پنج نفر از عوامل ترور در مهاباد (آذربایجان غربی) شناسایی و دستگیر شدند. این گروه تاکنون سه نفر را در مهاباد ترور کرده‌اند که دو نفر از آنها به شهادت رسیده‌اند. این گروه امروز قصد داشتند شخصی را در بازار مهاباد ترور کنند که خنثی شد. این گروه دو بار نیز نارنجک پرتاب کرده بودند.[11]
در حمله ضدانقلاب به نیروهای ژاندارمری در منطقه دیواندره (کردستان)، یک سرباز به شهادت رسید.[12]
در شمال شرقی سردشت (آذربایجان غربی)، افراد حزب دمکرات کردستان در حوالی روستای سارتکه با بستن جاده اقدام به بازرسی از خودروهای عبوری کردند و چهار سرباز را به گروگان گرفتند و پس از مدتی آزاد کردند.[13]
گروهی از حزب دمکرات کردستان در روستای دیلزه پیرانشهر (آذربایجان غربی)، از مردم این روستا زورگیری کردند.[14]
حزب دمکرات با هدف تأمین تجهیزات و سلاح و همچنین استمرار حملات خود در ایران، از دولت عراق سلاح دریافت کرد و در روستاهای خالدآباد، شوان صوفیان، نالوس و ده‌شمس از توابع اشنویه و پیرانشهر بین افراد خود تقسیم کرد.[15]
در درگیری نیروهای تأمین پایگاه اصحاب (سقز) با ضدانقلاب، یک سرباز شهید شد.[16]
یک مینی‌بوس در محور پیرانشهر، سردشت به دره سقوط کرد و دو سرباز شهید و هفت نظامی مجروح و یک نفر مفقود شد.[17]
در درگیری نیروهای تأمین پایگاه‌های اصحاب سقز و چاتراوین بانه (کردستان)، با اشرار تلفاتی به بار نیامد.[18]
در درگیری بین افراد سپاه پاسداران و عشایر منطقه هیچان چابهار با ضدانقلاب، دو پاسدار شهید شدند.[19]
ساعت 9، یک نفر از اعضای پاسداران عشایر به اتفاق خانواده خود در نزدیکی نیکشهر زاهدان به کمین اشرار برخورد کرد و به همراه فرزندش شهید و همسرش مجروح شد.[20]
در ساعت ۱۰:۴۵ اشخاص ناشناسی به‌طرف منزل آیت‌الله طاهری، نماینده امام و امام‌جمعه اصفهان تیراندازی کردند. که درنتیجه پنج گلوله به منازل و مغازه‌های اطراف اصابت کرد.[21]
نیروهای کمیته انقلاب در میدان شهر زیبا (تهران) با دو نفر از ضدانقلاب درگیر شدند که هر دو نفر کشته شدند.[22]
در درگیری واحدهای گشت کمیته انقلاب اسلامی تهران با دو نفر، یکی از آن دو اقدام به پرتاب نارنجک کرد که هنگام پرتاب، منفجر و منجر به کشته‌شدن خودش و زخمی‌شدن یکی از پاسداران شد. در این درگیری مقداری اسلحه و مهمات با مقادیری اسناد و مدارک به دست آمد.[23]
یک نفر از افراد کومله و یک نفر از اعضای حزب دمکرات کردستان در سقز و مهاباد (آذربایجان غربی)، خود را به نیروهای نظامی و اطلاعاتی تسلیم کردند.[24]
ده غیرنظامی عراق در منطقه سردشت (آذربایجان غربی)، خود را به نیروهای ایرانی معرفی و تقاضای پناهندگی کردند.[25]
در درگیری بین افراد جلال طالبانی (مخالف صدام) و نیروهای نظامی عراق در محور سلیمانیه ـ دوکان، از نیروهای نظامی عراق، ۶۷ نفر کشته یا مجروح و ۹۲ نفر اسیر و از افراد طالبانی هشت نفر کشته و هفت نفر مجروح شدند. مقادیری اسلحه و مهمات به دست گروه طالبانی افتاد.[26]
اتحادیه میهنی کردستان عراق (مخالف صدام) در منطقه قلعه‌دیزه به یک پایگاه جیش‌الشعبی صدام حمله کردند که درنتیجه دو نفربر منهدم شد و ده نفر از نظامیان عراق کشته و بیست نفر زخمی و دو نفر به اسارت درآمدند.[27]
مجاهدین مسلمان عراق (مخالف صدام) کارخانه گاز التاجی در بغداد را به‌وسیله پنج موشک آرپی‌جی۷ هدف قرار دادند و خساراتی وارد کردند.[28]
گروهی از مجاهدین عراق به یک محل توقف کامیون‌های نظامی در ابوغریب حمله کردند و چندین کامیون را به آتش کشیدند.[29]
مجاهدین مسلمان عراق با حمله به واحدهای زرهی ارتش بعث در منطقه (چم‌چمال) از توابع کرکوک، دویست نفر از نیروهای عراق را کشتند و نود نفر را به اسارت درآوردند.[30]
تعدادی از نیروها و فرماندهان ارتش و سپاه پاسداران به مناسبت سالگرد عملیات خیبر با امام خمینی دیدار کردند. امام به حفظ و حراست از جمهوری اسلامی به‌عنوان یک امانت الهی تأکید کردند.[31]
[1]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس- عملیات بدر، ج55، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1398، ص۲۳۲.
[2]. همان.
[3]. همان.
[4]. همان، ص۲۳۳.
[5]. همان، ص233.
[6]. همان، ص233 و234.
[7]. همان، ص234.
[8]. همان، ص۲۳۲.
[9]. همان.
[10]. همان، ص237.
[11]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، روزشمار جنگ ایران و عراق- بازگشت به هور، کتاب سی‌وپنجم، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، 1399، ص341.
[12]. همان.
[13]. همان.
[14]. همان.
[15]. همان.
[16]. پورداراب، سعید، همان، ص235.
[17]. همان، ص235.
[18]. همان.
[19]. همان، ص239.
[20]. همان.
[21]. همان.
[22]. همان.
[23]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص343.
[24]. همان، ص342.
[25]. پورداراب، سعید، همان، ص235.
[26]. همان.
[27]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص342.
[28]. پورداراب، سعید، همان، ص250.
[29]. همان.
[30]. همان، ص۲۵۱.
[31]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص344.
