سه‌شنبه 14 اسفند 1363؛ هزاروششصدوبیست‌وششمین روز جنگ تحمیلی
اصغر نعمتی
31 بازدید
در تبادل آتش بین یگان‌های ژاندارمری با دشمن در دو سوی اروند، یازده سنگر و یک خودرو دشمن منهدم شد و عده‌ای از نفرات آنها کشته یا مجروح شدند. از نیروهای خودی نیز پنج نفر مجروح شدند.[1]
با آتش دشمن در مناطق نهر عنبر (ایلام)، کوشک (خوزستان) و حوالی حسینیه، پنج نفر شهید و بیست‌ویک نفر مجروح شدند و به یک خودرو خساراتی وارد شد.[2]
گشتی‌های دشمن با استفاده از قایق و با حمایت آتش خمپاره‌انداز، قصد نزدیک‌شدن به منطقه جفیر (خوزستان) را داشتند که با آتش نیروهای خودی متواری شدند.[3]
با آتش دشمن در منطقه سومار (کرمانشاه)، یک نفر شهید و هفده نفر مجروح شدند و به یک آمبولانس، یک آرپی‌جی۷ و یک تفنگ ۸۲ میلیمتری خساراتی وارد شد.[4]
با آتش توپخانه نیروهای ایران در پیرانشهر، حاج عمران و سردشت بر مواضع دشمن در مقابل ارتفاعات 2519 حاج‌عمران و ارتفاعات مشرف به شهرک چومان مصطفی (عراق)، یک پست دیده‌بانی و یک سنگر اجتماعی دشمن در روی ارتفاعات واراس منهدم شد.[5]
درتبادل آتش بین یگان‌های ژاندارمری و دشمن در مناطق عملیاتی ایلام، دهلران، قصرشیرین، فرخ‌آباد مهران، شش سنگر دشمن منهدم و عده‌ای از نفرات آنها کشته و مجروح شدند. یک نفر شهید و یک نفر هم مجروح شد.[6]
به دستور جانشین فرماندار آبادان، به ساکنین شهر و کارگران شرکت نفت اعلام شد که شهر را تخلیه کنند. از جمعیت ۲۵ تا ۳۰ هزار نفری شهرستان آبادان، حدود دو هزار نفر در شهر باقی مانده‌اند.[7]
پس از بمباران اهواز در روز گذشته، ایران اهدافی در بصره برای بمباران تعیین کرد و به مردم بصره فرصتی دوازده‌ساعته داد تا شهر را تخلیه کنند. گلوله‌باران بصره دقایقی پس از ساعت 20 امشب آغاز شد. عراق نیز هم‌زمان با این حمله، مواضع نیروهای ایران را زیر آتش گرفت.[8]
از ساعت 6 تا ۲۴، توسط ۱۴۰ فروند هواپیمای جنگنده و بمب‌افکن عراق، ۱۷۳ سورتی پرواز انجام شد که ۱۶ فروند آنها ضمن تجاوز به حوالی خرمشهر، آبادان، جفیر، طلاییه، هویزه، سوسنگرد، بستان، حمیدیه، شوش، فکه، دهلران و مهران در دید رادارهای نیروی هوایی ارتش واقع شدند و علیه آنها اقدامات تاکتیکی به عمل آمد.[9]
ساعت ۱۲:۳۰، شش فروند هواپیمای دشمن با پرتاب بمب خوشه‌ای حوالی جفیر (هویزه) را بمباران کردند.[10]
در ساعت ۱۵:۲۰ چند فروند هواپیمای دشمن منطقه جفیر ۲ را بمباران کردند.[11]
در اولین ساعات بامداد، پنجاه نفر از افراد کومله به مقر جهاد سازندگی در روستای زنگ‌آباد انزل در جنوب شرقی سلماس (آذربایجان غربی) حمله کردند. این افراد پس از آتش‌زدن ماشین‌آلات و تجهیزات مهندسی، هفت نفر از نیروهای جهاد سازندگی را با خود بردند و یک لودر و سه وانت را سرقت کردند.[12]
تعدادی از نیروهای حزب دمکرات کردستان به روستای قهرآباد سقز (آذربایجان غربی) رفته و با تهدید از مردم پول و آذوقه گرفتند.[13]
یکی از افراد حزب دمکرات که پانزده روز پیش خود را تسلیم کرده بود، امروز قصد داشت همراه سه نفر دیگر برای ترور یکی از افراد سازمان پیشمرگان مسلمان کرد وارد شهر شود که نیروهای اطلاعات سردشت این چهار نفر را دستگیر کردند.[14]
در ساعت 13، نیروهای پایگاه سیدصارم پایین در محور بانه ـ سردشت (آذربایجان غربی) با اشرار درگیر شدند که تلفاتی نداشت.[15]
در درگیری بین افراد کومله و حزب دمکرات کردستان در روستای مرخز در شمال غربی سقز (کردستان)، سه نفر از افراد حزب دمکرات کشته شدند.[16]
هشت نفر از افراد کومله و حزب دمکرات در مناطق عمومی مریوان، دیواندره، سقز و سلماس (آذربایجان غربی) خود را به نیروهای اطلاعاتی و نظامی معرفی و درخواست امان‌نامه کردند. پنج نفر از این افراد عضو کومله و سه نفر عضو حزب دمکرات بودند.[17]
در ساعات ۷:۱۰، ۷:۴۷، ۹ و۱۵:۳۰ هر بار دو فروند هواپیمای میگ کشور افغانستان از بین میله‌های مرزی ۷۵ و ۷۶ منطقه (پاسگاه مسجدک زابل) و شمال شرق میله ۷۰ (منطقه پاسگاه گمشاد) به حریم هوایی جمهوری اسلامی تجاوز کردند که با اجرای آتش پدافند هوایی متواری شدند.[18]
یک مبتکر ایرانی حمام دفع آلودگی بمباران‌های شیمیایی ساخت.[19]
در ساعت ۱۳:۱۰ دو سرنشین مسلح یک اتومبیل در تبریز، به سوی کنسول ترکیه در ایران تیراندازی کردند که به نامبرده اصابت نکرد.[20]
[1]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، روزشمار جنگ ایران و عراق- بازگشت به هور، کتاب سی‌و‌پنجم، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 1399، ص470.
[2]. همان.
[3]. همان، ص482.
[4]. همان، ص485.
[5]. خوانساری، سیدعلی‌اکبر، تاریخ معاصر آذربایجان غربی در گذر از بحران‌های انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی، ج3، سوره سبز، 1395، ص157.
[6]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس- عملیات بدر، ج 55، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1398، ص486.
[7]. همان، ص481.
[8]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص470.
[9]. همان، ص490.
[10]. همان.
[11]. همان.
[12]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص472 و 473.
[13]. همان، ص473.
[14]. همان.
[15]. پورداراب، سعید، همان، ص486 و487.
[16]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا و سیدرضا صاحبی، همان، ص473.
[17]. همان.
[18]. پورداراب، سعید، همان، ص493.
[19]. خوانساری، سیدعلی‌اکبر، همان، ص157.
[20]. پورداراب، سعید، همان، ص493.
