یک‌شنبه 22 آذر 1360؛ چهارصدوچهل¬وهشتمین روز جنگ تحمیلی
امین راستگو
21 بازدید
گشتی رزمی نیروهای ارتش به نیروهای شناسایی لشکر 5 مکانیزه عراق در منطقه سیدعبود شوش حمله کردند؛ یک نفربر دشمن منهدم، 8 نفر از دشمن کشته و 3 نفر اسیر شدند.[1]
نیروهای ایران با سلاح دوربرد مواضع دشمن در آن‌سوی اروندرود را هدف گرفتند؛ 3 سنگر دشمن منهدم و تعدادی کشته شدند.[2]
2 سرباز با ترکش گلوله دشمن در منطقه آبادان مجروح شدند.[3]
گروه گشتی ژاندارمری در جادۀ اهواز - خرمشهر یک نفربر عراق را منهدم و 3 سرنشین آن را اسیر کرد.[4]
دشمن با آتش توپخانه به آبادان حمله کرد؛ 3 منزل مسکونی در خیابان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ابوذر و احمدآباد تخریب و یک کارگاه پالایشگاه نفت آتش گرفت.[5]
دشمن با آتش توپخانه دزفول را هدف گرفت.[6]
دشمن با حمله توپخانه‌ای به بستان به چند منزل مسکونی خسارت رساند.[7]
2 گلوله توپ دشمن در ساعت12 به اندیمشک اصابت کرد.[8]
با آتش یگان‌های نیروی دریایی در منطقۀ آبادان و خرمشهر، یک کانال ارتباطی، 3 سنگر اجتماعی، 4 سنگر تیربار، یک موضع دیده‌بانی، یک خمپاره‌انداز و 4 تیربار دشمن منهدم و 15 نفر کشته و زخمی شدند.[9]
دشمن در ساعت 14 با 5 گلوله توپ به پاوه حمله کرد که تلفات و خساراتی نداشت.[10]
14 هواپیمای دشمن توسط رادارهای همدان، بوشهر، دزفول، ماهشهر، خارک، مارون و ایلام شناسایی و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[11]
2 هواپیمای ناشناس در ساعت 18 در آسمان جزیره لاوان (خلیج فارس) ظاهر و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[12]
یک زن از عوامل ستون پنجم دشمن در بستان، توسط مأموران شهربانی دستگیر شد.[13]
ضدانقلاب به یکی از پایگاه‌های پیشمرگان کرد مسلمان در منطقۀ پیرانشهر (آذربایجان غربی) حمله کرد؛ یک نیروی خودی شهید و 4 نفر زخمی شدند.[14]
یک خودرو ارتش در محور میاندوآب - مهاباد (آذربایجان غربی) با مین برخورد کرد و 4 نفر زخمی شدند.[15]
یک سرباز هنگام گشت‌زنی در منطقۀ بوکان (آذربایجان غربی) روی مین رفت و زخمی شد.[16]
ضدانقلاب به 2 بالگرد 205 و 214 ارتش که برای حمل مجروحین به بوکان اعزام شده بود، در محور میاندوآب - بوکان (آذربایجان غربی) حمله کرد که با آتش متقابل دفع شد.[17]
نیروهای سپاه بانه و واحدهایی از گردان 120 لشکر 28 سنندج (ارتش) ساعت 1 بامداد تا 18 توانستند ارتفاع گوزلی در 20 کیلومتری شمال غربی بانه را آزاد کنند؛ 18 نفر از ضدانقلاب کشته و تعدادی زخمی شدند. 8 نفر از نیروهای خودی نیز شهید و 20 نفر مجروح شدند. در این عملیات 57 دینامیت و یک بمب با خرج تی.ان.تی. که افراد ضدانقلاب کار گذاشته بودند، کشف و خنثی شد.[18]
ضدانقلاب به پایگاه بانه (کردستان) حمله کرد که تلفات و خسارتی نداشت.[19]
نیروهای ضدانقلاب ساعت 19:30، به پایگاه جانوره و نژمار (سنندج) حمله کردند که با آتش نیروهای خودی متواری شدند. در این درگیری تلفاتی به نیروهای خودی وارد نشد.[20]
مأمورین شهربانی از خانه فردی در کرمانشاه، یک اسلحه کمری با 14 فشنگ کشف کردند.[21]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: اعضای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) یک نفر را در خیابان فرجام (تهران) با تیراندازی مجروح کردند؛[22] اعضای سازمان مجاهدین خلق یک بمب را مقابل منزل یکی از افراد متعهد شهر تهران منفجر کردند که خسارات مالی به بار آورد؛[23] افراد سازمان مجاهدین خلق در تهران یکی از نیروهای بسیج مسجد نبی اکرم (ص) نارمک را به شهادت رساندند؛[24] ساعت 16:30، افراد ناشناس در خیابان شهید بهشتی (تهران) یک خودرو را با تهدید اسلحه سرقت کردند؛[25] نیروهای ضدانقلاب در خیابان کریم‌خان زند (تهران) با کلت و مسلسل یوزی به بانک ملی حمله کردند و مبلغ 1 میلیون و 400 هزار ریال سرقت کردند و متواری شدند؛[26] نیروهای سازمان مجاهدین خلق یک نارنجک به ساختمان فرمانداری شیراز پرتاب کردند که منفجر نشد؛[27] نیروهای سازمان مجاهدین خلق در نزدیکی منزل سرپرست استانداری فارس یک تله انفجاری کار گذاشته بودند که توسط شهربانی کشف و خنثی شد؛[28] با اطلاعات مردمی، یکی از اعضای سازمان مجاهدین خلق در صومعه‌سرا (گیلان) دستگیر و از منزل وی یک اسلحه ژ 3 و 100 تیر فشنگ کشف شد.[29]
در نزدیکی میدان کن نوت لندن، یک بمب در داخل خودرو منفجر شد و 2 ایرانی سرنشین آن کشته و یک نفر زخمی شد.[30]
ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح ایران را تا ساعت 8 صبح، 62.409 نفر اعلام کرد.[31]
[1]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 16 (آزادسازی سرزمین‌های ایران گام دوم ـ بستان)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1394، ص 977.
[2]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 16ـ فتح بستان، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1389، ص 549.
[3]. همان.
[4]. همان.
[5]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 977.
[6]. همان.
[7]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 549.
[8]. همان.
[9]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 552؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 270، 24 آذر 1360، ص 28.
[10]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 551؛ لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 977.
[11]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 551.
[12]. همان.
[13]. همان، ص 549.
[14]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 979؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 550.
[15]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 979.
[16]. همان.
[17]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 551.
[18]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 978.
[19]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 551.
[20]. همان.
[21]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 553.
[22]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 979
[23]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 979؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 553.
[24]. همان.
[25]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 552.
[26]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 980.
[27]. همان.
[28]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص980؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 553.
[29]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص980.
[30]. همان، ص 988.
[31]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 553.
