دوشنبه 23 آذر 1360؛ چهارصدوچهل ونهمین روز جنگ تحمیلی
امین راستگو
24 بازدید
نیروهای خودی در ادامه عملیات مطلع‌الفجر یکی از قله‌های شیاکوه (کرمانشاه) را تصرف کردند؛ چند تانک و نفربر دشمن منهدم و بالغ بر 50 نفر کشته شدند.[1]
نیروهای دشمن توانستند بخشی از نیروهای تیپ 58 پیاده ارتش را از حوالی سرتتان در غرب قاسم‌آباد به طرف جنوب شرقی و ارتفاعات شیاکوه عقب برانند.[2]
دشمن با آتش سنگین به آبادان حمله کرد که در نتیجه اداره دخانیات، 4 منزل مسکونی منهدم و منبع سوخت دبیرستان رازی و کارخانه روغن‌سازی پالایشگاه آتش گرفت. 2 نفر نیز شهید و 9 نفر زخمی شدند.[3]
با اصابت گلولۀ خمپاره به خودروی حامل تکاوران تیپ 23 نوهد ارتش در آبادان، 4 نفر شهید و 3 نفر مجروح شدند.[4]
در تصادف یک خودرو گاز 66 با خودرو سیمرغ ارتش در ساعت 11:20 در جاده خسروآباد (آبادان)، 4 نفر کشته و 4 نفر زخمی شدند.[5]
توپخانه‌های دشمن ایستگاه راه‌آهن اندیمشک را هدف قرار دادند؛ به 3 واگن خساراتی وارد شد و یک نفر شهید و 10 نفر از جمله 3 کودک زخمی شدند.[6]
5 گلوله توپ دشمن به چند منزل مسکونی در دزفول خسارت رساند.[7]
آتش توپخانه دشمن با 5 گلوله توپ، پایگاه وحدتی دزفول را هدف گرفت که تلفاتی نداشت.[8]
توپخانه‌های دوربرد دشمن روستای دره‌کی مریوان را گلوله‌باران کردند که 6 نفر از اهالی روستا شهید شدند.[9]
چند هواپیمای دشمن با بمب و راکت جنوب اهواز را هدف گرفتند؛ منبع گازوئیل کارخانۀ نورد ایران آتش گرفت و یک نفر شهید و 2 نفر زخمی شدند.[10]
هواپیماهای دشمن بستان و اطراف آن را بمباران کردند و تعدادی زخمی شدند.[11]
5 جنگندۀ دشمن محل استقرار تیپ 1 لشکر 77 خراسان (ارتش) را در حومۀ سوسنگرد بمباران کردند که 7 نفر مجروح شدند.[12]
جنگنده‌های ارتش ایران پالایشگاه شعیبیه عراق در بصره و دشت جُفِیر در غرب هورالهویزه را بمباران کردند.[13]
جنگنده‌های ارتش ایران منطقه‌ای در شمال غرب فکه خوزستان را بمباران کردند.[14]
4 نفر از افراد ارتش عراق (2 درجه‌دار و 2 سرباز) از مرزهای نوسود و مریوان وارد ایران شدند و خود را به نیروهای سپاه پاسداران معرفی و درخواست پناهندگی کردند.[15]
نیروهای خودی با توپخانه به محل تجمع ضدانقلاب در منطقۀ سردشت (آذربایجان غربی) حمله کردند که یک قبضه توپ ضدانقلاب منهدم، 6 نفر کشته و یک نفر زخمی شد.[16]
نیروهای ژاندارمری یک ضدانقلاب را حین خرید و فروش اسلحه در میانه (آذربایجان شرقی) به ضرب گلوله زخمی کردند.[17]
نیروهای خودی در ساعت 1 بامداد، ارتفاعات کوه زَلی بانه را از دست ضدانقلاب آزاد کردند؛ در این عملیات 9 پاسدار شهید و بیش از 30 نفر از نیروهای خودی مجروح شدند.[18]
نیروهای ایران با آتش توپخانه 7 نفر از اعضای حزب دموکرات کردستان را در روستای زروار بانه کشته و 6 نفر را زخمی کردند.[19]
نیروهای کومله در ساعت 22، از سمت غرب سنندج وارد شهر شدند و با همکاری برخی افراد خود اقداماتی علیه مردم و نیروهای نظامی این شهر انجام دادند. این افراد ابتدا با 2 گلوله آر.پی.جی.7 به مقر سپاه پاسداران در خیابان سیروس (انقلاب) حمله کردند که یکی از آنها عمل کرد و خسارت‌هایی به ساختمان سپاه و ساختمان‌های اطراف وارد آمد. در ادامه تعدادی از این افراد با هجوم به منزل یکی از کارمندان اداره بازرگانی، با تهدید اسلحه قصد ربودن ماشین اداری را داشتند که با درگیری سپاه و ژاندارمری موفق نشدند. همچنین تعدادی از نیروهای مهاجم در نقاط مختلف شهر اقدام به تیراندازی کردند که بر اثر آن آسیب‌هایی به ساختمان شهربانی در تپه شریف‌آباد وارد شد. در نتیجه این حملات که بیش از یک ساعت طول کشید، 4 نفر از نیروهای سپاه پاسداران شهید و 3 نفر از نیروهای ژاندارمری مجروح شدند. 8 نفر از نیروهای کومله نیز کشته شدند. همچنین دو دستگاه بی‌سیم و یک اسلحه کالیبر30 نیروهای خودی به دست مهاجمان افتاد.[20]
ارتفاعات سرسوران پاوه برای مدتی توسط ضدانقلاب اشغال شد، ولی با پاتک نیروهای سپاه پاسداران آزاد گردید.[21]
یک ضدانقلاب با تحویل جنگ‌افزار و 60 تیر فشنگ به گروهان ژاندارمری قطور (ارومیه) درخواست امان‌نامه کرد.[22]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: نگهبان پادگان ونک (تهران) هدف گلوله سرنشینان یک خودرو قرار گرفت و مجروح شد؛[23] یک موتورسیکلت با تهدید اسلحه در خیابان مطهری تهران‌پارس (تهران) ربوده شد؛[24] در درگیری بین تعدادی از ساکنین محله قنبرآباد، نزدیک مهرآباد جنوبی (تهران)، یک نفر به ضرب گلوله ناشناسی کشته و یک نفر مجروح و 8 نفر دستگیر شدند؛[25] در نزاع دسته‌جمعی در خیابان فردوسی (تهران) یک نفر به ضرب گلوله ناشناسی کشته و 2 نفر مجروح شدند؛[26] ضدانقلاب به سمت پایگاه سه‌راهی امامزاده عبدالله آمل تیراندازی کرد که با تیراندازی متقابل و اعزام نیروی کمکی متواری شدند.[27]
یک ستون نظامی حامل مهمات از اردن به انبار مهمات بَعقوبه (شمال شرق بغداد) انتقال یافت. همچنین 12 بالگرد خریداری شده از فرانسه، از اردن به عراق ارسال شد.[28]
3 نفر از فرماندهان عراق که در عملیات مطلع‌الفجر شرکت داشتند، پس از شکست واحدهایشان دستگیر و در خانقین اعدام شدند.[29]
با توافق سه کشور عراق، سوریه و لبنان، خط لوله نفتی کرکوک – بندر بانیاس (سوریه) - طرابلس (لبنان) پس از 6 سال و 9 ماه فعال خواهد شد.[30]
کویت به منظور جلوگیری از جلب توجه مردم، رفت و آمد کامیون‌های حامل کالا را از آن کشور به مقصد عراق و بالعکس در روزهای تعطیل پنج‌شنبه و جمعه، ممنوع اعلام کرد.[31]
ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح ایران را تا ساعت 8 صبح، 60.560 نفر اعلام کرد.[32]
[1]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 16 (آزادسازی سرزمین‌های ایران گام دوم ـ بستان)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1394، ص 991.
[2]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 16 ـ فتح بستان، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1389، ص 564.
[3]. همان، ص 563.
[4]. همان.
[5]. همان، ص 564.
[6]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 991؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 563.
[7]. همان.
[8]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 563.
[9]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 991؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 563.
[10]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 566.
[11]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص991.
[12]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 566.
[13]. همان.
[14]. بولتن خبرگزاری پارس، ش 270، 24 آذر 1360، ص 28.
[15]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 992.
[16]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 993؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 565.
[17]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 565.
[18]. همان، ص 564.
[19]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 993.
[20]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص992؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص565.
[21]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 565.
[22]. همان.
[23]. همان، ص 567.
[24]. همان.
[25]. همان.
[26]. همان.
[27]. همان.
[28]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 992.
[29]. همان.
[30]. همان، ص 997 و 998.
[31]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 567 و 568.
[32]. همان، ص567.
