شنبه 7 آذر 1360؛ چهارصدوسی وسومین روز جنگ تحمیلی
 امین راستگو
 30 بازدید
 دشمن با حمله به نیروهای ایران در جبهههای آبادان یک نفر را شهید و 11 نفر را مجروح کرد.[1]
	
 در مبادله آتش بین نیروهای خودی و دشمن، یک انبار کالای شرکت نفت ایران طعمه حریق شد که آتشسوزی آن مهار گردید.[2]
	
 نیروهای ایران با آتش سلاح دوربرد در محور خرمشهر، تعدادی سنگر دشمن را منهدم کردند و تعدادی را کشتند.[3]
	
 برای آمادهسازی حرکت نیروها در عملیات طریقالقدس، نیروهای بسیج از ساعت 22 مشغول باز کردن معابر در میدانهای مین شدند.[4]
	
 ساعت 14:00 با اصابت ترکش خمپارۀ دشمن در نوسود (کرمانشاه )، یک سرباز شهید و 2 نفر مجروح شدند.[5]
	
 نیروهای سپاه پاسداران جوانرود (کرمانشاه) به مواضع مشترک نیروهای عراق و حزب دمکرات کردستان در منطقه دُروله (نقطه مرزی مقابل پاوه) حمله کردند و توانستند ارتفاعات سرسوران را آزاد کنند. در این عملیات 10 نفر از نیروهای دشمن کشته یا زخمی شدند و یک آر.پی.جی.7، 3 اسلحه کلاشینکف و یک خودرو نظامی و مقداری مهمات به غنیمت درآمد. از نیروهای سپاه جوانرود نیز 4 نفر شهید و 2 نفر زخمی شدند.[6]
	
 توپخانههای ارتش عراق، روستای شیخان در 50 کیلومتری شمال منطقه دروله را که یکی از محورهای وصولی به دروله است، گلولهباران کردند؛ 2 نیروی ژاندارمری شهید و 4 نفر زخمی شدند.[7]
	
 گروهی از نیروهای ایران به مواضع نیروهای عراق در منطقه توتمانی (نقطه مرزی مقابل مریوان) حمله کردند. در این اقدام، 11 نفر از نیروهای عراق کشته یا زخمی شدند؛ نیروهای خودی بدون هیچگونه آسیبی به پایگاههای خود بازگشتند.[8]
	
 یک عراقی در منطقه آبادان به نیروهای خودی پناهنده شد.[9]
	
 هواپیماهای دشمن 3 مرتبه منطقه تنگه صعده را بمباران کردند.[10]
	
 هواپیماهای عراق در 3 نوبت حومۀ آبادان و بخشی از مناطق مسکونی این شهر را بمباران کردند. در این حملات 3 نفر شهید و حداقل 36 نفر زخمی شدند و 44 منزل، یک انبار پتروشیمی، قسمتی از انبار پروژه پالایشگاه آبادان منهدم شد و به 90 منزل نیز خساراتی وارد شد.[11]
	
 46 هواپیمای عراق توسط رادارهای دزفول، اهواز، آبدانان (ایلام)، ایلام و کیش شناسایی و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[12]
ساعت 9:45، سه هواپیمای دشمن به حریم هوایی جزیره مینو در آبادان تجاوز کردند که با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[13]
 افراد حزب دموکرات کردستان یکی از نیروهای سپاه پاسداران ارومیه را در تپهقاضی (مهاباد) به ضرب گلوله شهید کردند.[14]
	
 حمله ضدانقلاب در ساعت 22:30 به پایگاه اشنویه (آذربایجان غربی) بدون تلفات دفع شد.[15]
	
 در کمین کومله علیه نیروهای ژاندارمری و پیشمرگان کرد مسلمان در منطقه دیواندره در ساعت 8:30، 6 نفر از افراد ژاندارمری شهید، 2 نفر زخمی و 2 سرباز و 2 پیشمرگ مسلمان گروگان گرفته شدند.[16]
	
 حملۀ ضدانقلاب به پایگاه شمارۀ 2 فرودگاه سنندج که 3 ساعت طول کشید تلفاتی نداشت.[17]
	
 نیروهای خودی 3 روستا در منطقه بیجار (کردستان) را از دست ضدانقلاب آزاد کردند؛ تعدادی ضدانقلاب دستگیر و تجهیزاتی به دست آمد.[18]
	
 در درگیری بین گروه تأمین گروهان یکم مستقر در پایگاه جانوره سنندج با ضدانقلاب که از ساعت 09:00 تا 15:00 ادامه داشت، 8 نفر شهید و تعدادی مجروح شدند.[19]
	
 خودروی نیروهای خودی در حوالی سقز با مین ضدانقلاب برخورد کرد؛ 2 سرباز ژاندارمری و 2 معاود عراقی زخمی شدند.[20]
	
 حمله ضدانقلاب به پایگاه تپهشهر و پنجطبقه سقز دفع شد.[21]
	
 ساعت 18:40 یک گروه ضدانقلاب سوار بر یک وانت آبی رنگ، رئیس دبیرستان شریعتی سنندج را هدف گلوله قرار دادند و به شهادت رساندند.[22]
	
 اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستانها ادامه داشت: رئیس دفتر وزیر کشاورزی در ستارخان (تهران) مورد سوء قصد قرار گرفت و به همراه رانندهاش زخمی شد؛[23] در خیابان مجیدیه (تهران) یک راننده تاکسی هدف تیراندازی ضدانقلاب قرار گرفت و زخمی شد؛[24] یکی از اهالی خیابان دردشت نارمک (تهران)، که کارمند پارس دارو بود هدف ترور یک گروه موتورسوار قرار گرفت و مجروح شد؛[25] 2 موتورسوار، پمپبنزین چهارراه گمرک (تهران) را به آتش کشیدند؛[26] نیروهای سازمان مجاهدین خلق یکی از بنیانگذاران انجمن اسلامی دانشجویان مجتمع فنی و مهندسی تکنولوژی تهران را در خیابان آفریقا (تهران) به شهادت رساندند؛[27] افراد سازمان مجاهدین خلق یک عابر پیاده را در یکی از فرعیهای خیابان جمهوری اسلامی (تهران) با تیراندازی به شهادت رساندند؛[28] در عملیات کشف و تصرف یک خانۀ تیمی سازمان مجاهدین خلق در تهرانپارس (تهران)، 5 نفر از منافقین که 3 نفر از آنان دختر بودند، کشته شدند؛[29] عضو شورای مسجد امام نارمک (تهران) به ضرب گلوله 2 موتورسوار مجروح شد؛[30]مهاجمان مسلح به سمت مأموران حفاظتی منزل سرهنگ محمد سلیمی، وزیر دفاع، در خیابان ستارخان (تهران) تیراندازی کرده و متواری شدند؛[31] مسئول آموزش سپاه پاسداران اردبیل در ساعت 17 هدف اصابت چند گلوله قرار گرفت و شهید شد؛[32] 2 موتورسوار یکی از فرهنگیان اردبیل را در ساعت 16:40 به ضرب گلوله شهید کردند. یکی از ضاربان به همراه یک اسلحه یوزی دستگیر شد؛[33] ساعت1 بامداد یک روحانی و 3 پاسدار در حملۀ مسلحانه ضدانقلاب به روستای ماسال (صومعهسرا) شهید و 2 نفر مجروح شدند؛[34] در درگیری بین نیروهای سپاه پاسداران و ضدانقلاب در 20 کیلومتری نیکشهر (سیستان و بلوچستان) یک نفر کشته و 7 نفر دستگیر شدند. یک پاسدار نیز به شهادت رسید. همچنین یک خودرو و یک موتورسیکلت و یک اسلحه به دست آمد.[35]
	
 شورای عالی دفاع در جلسه خود بر سیاست مقابله به مثل نکردن در بمباران شهرهای عراق تأکید کرد.[36]
	
 امروز به مناسبت اجرای عملیات مروارید و انهدام بخش بزرگی از نیروی دریایی عراق در 7 آذر 1359، روز نیروی دریایی نام گرفت.[37]
	
 ستاد مشترک ارتش تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح ایران را تا ساعت 8 صبح، 57.975 نفر اعلام کرد.[38]
[1]. بولتن خبرگزاری پارس، ش 254، 8 آذر 1360، ص 35؛ پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 16 - فتح بستان، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1389، ص 169.
[2]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 169.
[3]. دهقان، احمد، گزارش روزانه جنگ، ج 3 ـ شش ماهه دوم 1360، تهران، مؤسسه انتشارات شهید حسن باقری، 1389، ص 243.
[4]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص170.
[5]. همان
[6]. لطفاللهزادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 16 (آزادسازی سرزمینهای ایران گام دومـ بستان)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1394، ص 772.
[7]. همان.
[8]. همان.
[9]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 169.
[10]. دهقان، احمد، همان، ص 240.
[11]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص773؛ پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 171؛ سیاری، حبیبالله و شهریار میرشکاری، حوادث و رویدادهای یکم تا سیام آذر ماه 1360، تهران، دفتر پژوهشهای نظری و مطالعات راهبردی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1394، ص 126.
[12]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 171.
[13]. همان
[14]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 773.
[15]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 171.
[16]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 773.
[17]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 170 و 171.
[18]. بولتن خبرگزاری پارس، ش 255، 9 آذر 1360، ص 30.
[19]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 171.
[20]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 773.
[21]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 171.
[22]. همان، ص 173.
[23]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 773؛ پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 205.
[24]. لطفاللهزادگان، علیرضا،همان، ص 774؛ پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 173.
[25]. همان.
[26]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 173.
[27]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 773؛ پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 173.
[28]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 773.
[29]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 173.
[30]. همان.
[31]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 774؛ پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 174.
[32]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 774؛ پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 173.
[33]. همان.
[34]. بولتن خبرگزاری پارس، ش 254، 8 آذر 1360، ص 27؛ پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 173.
[35]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 173.
[36]. لطفاللهزادگان، علیرضا، همان، ص 776.
[37]. پورداراب، سعید و نبیالله کریمی، همان، ص 172.
[38]. همان، ص 174.
 
					 
				