پنج‌شنبه 26 آذر 1360؛ چهارصدوپنجاه‌ودومین روز جنگ تحمیلی
امین راستگو
35 بازدید
دشمن با خمپاره به مناطق مسکونی آبادان حمله کرد و یک مغازه تخریب شد.[1]
بر اثر آتش دشمن در آبادان 8 نفر زخمی شدند.[2]
نیروی دریایی ارتش با آتش سلاح دوربرد در منطقه عملیاتی آبادان و خرمشهر 6 سنگر آر.پی.جی.7، یک ساختمان محل تجمع، 3 سنگر گروهی، 4 سنگر دیده‌بانی، یک خمپاره‌انداز و 3 خودروی دشمن را منهدم و تعدادی را کشته و زخمی کرد.[3]
نیروهای دشمن از ساعت 3 بامداد از سمت جنوب غربی و از چند محور به ارتفاعات شیاکوه (کرمانشاه) حمله کردند که پس از 6 ساعت درگیری بدون تغییر در منطقه پایان یافت.[4]
حمله دشمن در 15:30 به مواضع خودی در جبهه دشت گیلان غرب (کرمانشاه) ناموفق بود و 200 نفر از دشمن کشته و زخمی شدند.[5]
یک موشک زمین به زمین دشمن به سمت گیلان غرب پرتاب شد که به ارتفاعات غربی شهر اصابت کرد و خسارت و تلفاتی به بار نیاورد.[6]
توپخانه ایران در دشت چغاحمام (کرمانشاه)50 خودرو، یک مخزن سوخت و یک بولدوزر دشمن را منهدم و حدود 150 نفر را کشته یا زخمی کرد.[7]
نیروهای خودی 3 تانک و یک خودرو حامل مهمات دشمن را در مناطق تنگ حاجیان، دارِبلوط، بازی‌دراز و سنبله (شمال گیلان غرب و جنوب سرپل ذهاب؛ کرمانشاه) منهدم کردند.[8]
دشمن با آتش خمپاره در منطقه خسروآباد (اسلام‌آباد غرب)، 5 نفر از نیروهای خودی را مجروح کرد.[9]
2 خودروی جهاد سازندگی و ژاندارمری در جبهه ایلام با مین برخورد کردند و 2 نفر از نیروهای خودی زخمی شدند.[10]
نیروهای سپاه پاسداران ریجاب و جوانرود و نیروهای بسیج منطقه (فداییان امام)، عملیات محدودی با نام مولای متقیان (ع) در نوار مرزی غرب جوانرود (جنوب پاوه؛ کرمانشاه) اجرا کردند؛ تپه‌های میش‌رنگین و دارزنگنه و بخشی از دامنه غربی و جنوبی ارتفاعات مرزی بمو به تصرف درآمد، 100 روستا آزاد شد، 500 نفر از نیروهای دشمن کشته یا زخمی شدند و غنائمی از جمله 20 خمپاره‌انداز به دست آمد. همچنین در این عملیات 4 خمپاره‌انداز، یک تانک، 2 آتشبار و 3 نفربر عراق منهدم شدند.[11]
6 هواپیمای دشمن توسط رادارهای بهبهان، ماهشهر و آبدانان شناسایی و با آتش پدافند هوایی متواری شدند.[12]
نیروهای امنیتی عراق با حضور در مناطق جنگی، سربازانی که قصد فرار یا پناهنده شدن به ایران را دارند شناسایی و می‌کشند.[13]
ضدانقلاب با تیراندازی و پرتاب نارنج به سمت عزاداران اربعین امام حسین (ع) در سردشت (آذربایجان غربی)، 2 نفر را شهید و 58 نفر را زخمی کرد.[14]
گروهی از افراد دمکرات پس از محاصره روستاهای منطقه صومای برادوست ارومیه، 10 نفر از تفنگداران ظاهرخان سمیتقو را خلع سلاح کردند و یک نفر از آنها را به قتل رساندند. [15]
ضدانقلاب در چندین نوبت به چند پایگاه و مواضع خودی در اطراف بانه حمله کرد که 3 سرباز زخمی شدند.[16]
ضدانقلاب 4 موشک بازوکا به مدرسه راهنمایی سیدقطب بانه شلیک کرد که آزمایشگاه و کارگاه مدرسه منهدم شد.[17]
ضدانقلاب در ساعت 19 تا 23 به پایگاه فتح‌آباد شاهین‌دژ حمله کرد. در این حمله 4 ساعته یک سرباز زخمی شد.[18]
درگیری بین نیروهای پایگاه میرشکاری سنندج و ضدانقلاب از ساعت 9:10 تا 22:00 ادامه داشت که بر اثر آن یک نفر از نیروهای خودی مجروح شد.[19]
حمله ضدانقلاب به نیروهای پایگاه سه‌راهی بیجار بدون تلفات خاتمه یافت.[20]
چند سرباز پادگان باختران (کرمانشاه) اسلحه‌های پادگان را سرقت و اخبار و اطلاعات پادگان را در اختیار ضدانقلاب قرار دادند.[21]
اقدامات تروریستی ضدانقلاب در تهران و شهرستان‌ها ادامه داشت: یک نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در خیابان سهروردی (تهران) دستگیر شد؛[22] ساعت 10 یک نفر از اعضای سپاه پاسداران در محوطه لونا‌پارک همدان (جنوب غربی شهر) با اصابت چند گلوله به شهادت رسید؛[23] در انفجار 2 عدد سه‌راهی انفجاری در تیران (توابع اصفهان) به 2 ساختمان خسارت رسید؛[24] 8 نفر از ضدانقلاب در شهرهای نوشهر، گرگان و صومعه‌سرا دستگیر شدند و از آنان 4 قبضه انواع اسلحه به دست آمد؛[25] یک خانه تیمی متعلق به سازمان مجاهدین خلق در شهرهای شمالی کشور شناسایی و مقادیری کوکتل مولوتف و دیگر تجهیزات نظامی کشف و ضبط شد.[26]
38 خودرو نظامی حامل مهمات سبک و سنگین از اردن و از طریق مرز رطبه وارد عراق شدند.[27]
موافقت‌نامه همکاری فنی بین هیئت عراقی به ریاست وزیر طرح و برنامه‌ریزی عراق و وزارت هماهنگی طرح‌ها و برنامه‌های یونان در پایتخت یونان به امضا رسید.[28]
[1]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ج 16 (آزادسازی سرزمین‌های ایران گام دوم ـ بستان)، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1394، ص 1025؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج 16 ـ فتح بستان، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1389، ص 611.
[2]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 611.
[3]. همان، ص 614.
[4]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1025؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 611 و 612.
[5]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1025؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 612؛ بولتن خبرگزاری پارس، ش 275، 29 آذر 1360، ص 18.
[6]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1025؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 612؛ بولتن خبرگزاری پارس، همان، ص 18.
[7]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 612.
[8]. همان.
[9]. همان.
[10]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1025.
[11]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1026؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 613.
[12]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 613 و 614.
[13]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1026.
[14]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1027؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 613.
[15]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 613.
[16]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1027.
[17]. همان.
[18]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1027؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 613.
[19]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 613.
[20]. همان، ص 613.
[21]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1028.
[22]. بولتن خبرگزاری پارس، ش 274، 28 آذر 1360، ص 10.
[23]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1028؛ پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 615.
[24]. پورداراب، سعید و نبی‌الله کریمی، همان، ص 615.
[25]. لطف‌الله‌زادگان، علیرضا، همان، ص 1028.
[26]. همان.
[27]. همان، ص 1027.
[28]. همان، ص 1031.
