روزشمار

جمعه 14 فروردین ۱۳۶۰؛ صدونودوچهارمین روز جنگ تحمیلی

فاطمه مهدوی میقان
336 بازدید

اهواز امروز زیر آتش توپخانه ارتش عراق بود. سیزده گلوله توپ به این شهر شلیک شد و سه نفر شهید و تعدادی زخمی شدند. همچنین چند واحد مسکونی در حومه شهر خسارت دید.[1]

براثر اصابت خمپاره دشمن در آبادان، یک باب منزل مسکونی آتش گرفت.[2]

پنج خط لوله نفت در قریه چغان (شش کیلومتری اهواز) براثر آتش توپخانه دشمن، طعمه حریق شد و سه نفر از اهالی به شهادت رسیدند.[3]

براثر آتش توپخانه و خمپاره‌انداز دشمن در ارتفاعات زیل و کنجانچم (مهران) یازده نفر مجروح شدند.[4]

سوسنگرد به طور پراکنده زیر آتش خمپاره‌اندازها و توپخانه دشمن قرار گرفت که در مقابل، نیروهای خودی به آتش دشمن پاسخ دادند. این تبادل آتش خسارات و تلفاتی در پی نداشت.[5]

با آتش توپخانه دشمن در منطقه سومار، یک دستگاه خودرو منهدم و پنج نفر مجروح شدند.[6]

با آتش توپخانه دشمن در منطقه پاوه، سه نفر شهید و چهار نفر مجروح شدند. در پاسخ به این حمله، یک سنگر اجتماعی و یک چادر مهمات دشمن منهدم شد.[7]

مواضع دشمن در بخش اشغالی خرمشهر و مناطق کوت‌الزین، ام‌الرصاص، سیبه و المعامر زیر آتش توپخانه‌ قرار گرفت و قسمتی از کارخانه پتروشیمی بصره به آتش کشیده شد.[8]

مواضع دشمن در تپه 343 (مهران) زیر آتش ‌قرار گرفت و یک سنگر دشمن منهدم و تعدادی از نیروهای عراقی کشته و زخمی شدند.[9]

عملیاتى ایذایى در ارتفاعات زیل (استان ایلام)، با هدف انهدام سنگرها و نیروهاى نظامى عراق به اجرا درآمد. نیروهاى عمل‌کننده در این عملیات یک دسته از سپاه ایلام بودند.[10]

مواضع دشمن در ارتفاعات کله‌جوب (منطقه نفت شهر)، زیر آتش قرار گرفت و چهار سنگر گروهی و چهار خودروی دشمن منهدم شدند.[11]

در مناطق جنگى نوسود، گیلان‌غرب، کانى‌سخت، میمک، شورشیرین و... (کرمانشاه) چندین موضع خمپاره‌انداز، تیربار، جیپ، ماشین زرهى و سنگر عراقى منهدم شدند. براثر شدت آتش و درگیرى در این مناطق نه نفر به شهادت رسیدند.[12]

در جبهه سوسنگرد شش سرباز عراقى داوطلبانه خود را تسلیم نیروهاى ایرانى کردند.[13]

تعدادی از نیروهای دشمن در تپه‌های سارات 1 و 2 و 3 (منطقه سومار) دیده شدند که با آتش نیروهای خودی عده‌ای از آنها کشته و زخمی شدند.[14]

در کمین نیروهای خودی علیه ضدانقلابیون در محور سقز ـ بوکان، دوازده دستگاه خودرو با سرنشینانش ضبط و به هنگ سقز منتقل شدند.[15]

مواضع دشمن در مرز مریوان زیر آتش توپخانه‌ قرار گرفت و چند سنگر انفرادی دشمن منهدم شد.[16]

در پاک‌سازی قریه گزگزان (منطقه دهکلان استان کردستان) یک نفر از پیشمرگان مسلمان کرد شهید و یک نفر از اهالی کشته و دو نفر مجروح شدند. همچنین نه نفر از عناصر ضدنقلاب دستگیر شدند.[17]

یک دستگاه وانت بار حامل مسافر در جاده جلدیان ـ صوفیان (ارومیه) با مین برخورد کرد و دوازده نفر کشته و سه نفر مجروح شدند.[18]

عناصر ضدانقلاب با آرپی‌جی7 و سلاح سبک به دو پایگاه در سردشت تیراندازی کردند که به آتش آنان پاسخ داده شد. این تبادل آتش تلفات و خساراتی در پی نداشت.[19]

هفت فروند هواپیمای مهاجم به وسیله رادارهای دزفول، ایلام و بندرعباس کشف و با آتش یگان‌های پدافند متواری شدند.[20]

سیدابوالحسن بنی‌صدر، رئیس‌جمهور، پیش‌ازظهر امروز، از یکى از خطوط مقدم جبهه در استان خوزستان بازدید کرد.[21]

همزمان با برگزارى نمازجمعه، یک بمب در نزدیکى مسجد اعظم قم منفجر شد و صاحب یکى از مغازه‌ها و تعدادى از نمازگزاران مجروح شدند و به چند مغازه خسارت‌هایى وارد آمد. همچنین بمب دیگرى در همان نزدیکى (هتل بهار و هتل بلوار) منفجر شد که ضمن وارد آمدن خساراتى، حدود سی نفر از مردم نیز مجروح شدند.[22]

حبیب شطى (دبیرکل سازمان کنفرانس اسلامى) در ادامه فعالیت‌هاى هیئت صلح سازمان کنفرانس اسلامى در سفر امروز به ایران، پیشنهاد ایجاد کمیسیونى براى شناسایى و تعیین کشور متجاوز را مطرح کرد که با استقبال مقامات ایرانى روبه‌رو شد.[23]

کمیته چهارنفره صلح، متشکل از وزیران امور خارجه عضو اجلاس غیرمتعهدها (وزیران امور خارجه کوبا، زامبیا، هند و نماینده سازمان آزادی‌بخش فلسطین) امروز، به‌منظور یافتن راه‌حلى براى پایان جنگ عراق و ایران، در دهلی‌نو جلسه تشکیل داد.[24]

آمریکا مبلغی معادل بیست میلیون دینار عراقى براى کمک به خرید یک ایستگاه تولید برق به رژیم بعثی پرداخت کرد.[25]

ستاد مشترک ارتش، آمار تلفات (شهید، مجروح، اسیر و مفقود) نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را تا ساعت 8 صبح، 27858 نفر اعلام کرد.[26]


[1]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب سیزدهم، ج1: تداوم اشغال و بحران، تهران: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه پاسداران، 1398، ص193.

[2]. پورداراب، سعید، تقویم تاریخ دفاع مقدس، ج8: بر فراز آسمان‌ها، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1387، ص187.

[3]. همان.

[4]. همان، ص188.

[5]. همان.

[6]. همان، ص189.

[7]. همان.

[8]. همان، ص187.

[9]. همان، ص188.

[10].  درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص193.

[11]. پورداراب، سعید، همان، ص188 و 189.

[12]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص193.

[13]. همان، ص194.

[14]. پورداراب، سعید، همان، ص188.

[15]. همان، ص189.

[16]. همان.

[17]. همان، ص189 و 190.

[18]. همان، ص190.

[19]. همان.

[20]. همان.

[21]. درویشی سه تلانی، فرهاد، محمدپور، محمد، همان، ص194.

[22]. همان.

[23]. همان، ص197.

[24]. همان، ص198.

[25]. همان، ص200.

[26]. پورداراب، سعید، همان، ص192.